Odmiana imienia Janisławek przez przypadki

Janisławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janisławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janisławka

Celownik
(komu? czemu?):Janisławkowi

Biernik
(kogo? co?):Janisławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janisławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janisławku

Wołacz
(hej!):Janisławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JanisławekJanisławek chce pójść ze mną na spacer.
Janisławek nie umie śpiewać.
Dobrze, że Janisławek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Janisławek.
Jeśli jednak przegrasz, Janisławek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JanisławkaJadę do Janisławka.
Rozalia podeszła do Janisławka.
Janisławka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Specjalnością Janisławka jest jazda na koniu.
W sobotę są urodziny Janisławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JanisławkowiOpowiadam Janisławkowi o swoich zainteresowaniach.
Zszedłem z drogi Janisławkowi i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Janisławkowi.
Słoik z kawą wyleciał Janisławkowi z rąk.
Proszę Janisławkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
JanisławkaNa Janisławka spłynęła niewymowna ulga.
Przeprosiłam Janisławka i poszłam dalej.
Przyniesiona przez Janisławka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lubię Janisławka.
Spojrzałam na Janisławka w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JanisławkiemJa z Janisławkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Janisławkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Janisławkiem zrobiłyśmy obiad.
Idę na spacer z Janisławkiem.
Sprzątam pokój razem z Janisławkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JanisławkuŚpiewam o Janisławku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Janisławku.
Kilka słów od autora materiału o Janisławku.
Pamiętam o Janisławku.
Czasami myślę sobie o Janisławku.

Wołacz:
(hej!)
JanisławkuDzień dobry Janisławku!
Janisławku! Wróć do mnie!
Hej Janisławku!
Dziękuję Janisławku za rozmowę!
Dobry wieczór Janisławku!