Odmiana imienia Janinunia przez przypadki

Janinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janinuni

Celownik
(komu? czemu?):Janinuni

Biernik
(kogo? co?):Janinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janinuni

Wołacz
(hej!):Janinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaninuniaJaninunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Janinunia.
Janinunia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Janinunia.
Moje drugie imię to właśnie Janinunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaninuniPostanowiłam zadzwonić do Janinuni.
W sobotę są urodziny Janinuni.
Zaproszenia na urodziny Janinuni są gotowe.
Jestem mamą Janinuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Wysyłam list do Janinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaninuniNapisałem wiersz dzięki Janinuni.
Słoik z kawą wyleciał Janinuni z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Janinuni.
Korzysta z okazji, by wyznać Janinuni miłość.
Tego Janinuni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
JaninunięZdjęcie przesłane przez Janinunię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Janinunię.
Obserwuję Janinunię bardzo uważnie.
W Janinunię nagle coś wstąpiło.
Odprowadziłam Janinunię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaninuniąZostanę tu tylko z Janinunią i chłopakami.
Przez chwilę oboje z Janinunią patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Janinunią.
Weekend spędzony z Janinunią był przesympatyczny.
Jadę z Janinunią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaninuniWszyscy dyskutują o Janinuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Janinuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Janinuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Janinuni.
Od ostatniego wpisu o Janinuni wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
JaninuniuJaninuniu! Gdzie jesteś?
Janinuniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Janinuniu!?
Dobry wieczór Janinuniu!
Dobranoc Janinuniu!