Odmiana imienia Jania przez przypadki

Jania imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jania

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jani

Celownik
(komu? czemu?):Jani

Biernik
(kogo? co?):Janię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jani

Wołacz
(hej!):Janiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaniaW domu Jania często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Jania grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Jania z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Jania.
Dla mnie było już jasne, ze Jania umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaniPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Jani.
Póki co dodaję zdjęcia Jani z wakacji.
Zaproszenia na urodziny Jani są gotowe.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Jani.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Jani.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaniMama przyznała rację Jani.
Co tej Jani po głowie chodzi?
Korzysta z okazji, by wyznać Jani miłość.
Jani udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Jani o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
JanięWidziałem dzisiaj Janię z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Janię.
Spojrzałam na Janię w wymownym geście.
Janię znalazłam w recepcji hotelu.
Widzę Janię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaniąWymyśliłam z Janią nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Janią patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój razem z Janią.
Zostaliśmy z Janią w salonie sami.
Wieczorem z Janią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaniTej nocy po raz pierwszy śniłam o Jani.
Marzę o Jani.
Mówimy tu oczywiście o Jani.
Chciałbym być teraz przy Jani.
A o Jani to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
JaniuCześć Janiu!
Dzień dobry Janiu!
Janiu! Wróć do mnie!
Witaj Janiu!
Janiu! Uważaj!