Odmiana imienia Jaksa przez przypadki

Jaksa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jaksa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaksy

Celownik
(komu? czemu?):Jaksie

Biernik
(kogo? co?):Jaksę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jaksą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaksie

Wołacz
(hej!):Jakso!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaksaDopiero do mnie dotarło, że Jaksa już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Jaksa umiera.
Za chwilę wróci Jaksa z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Jaksa.
Jaksa nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaksyRozalia podeszła do Jaksy.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Jaksy.
Jadę do Jaksy.
Prosimy o pomoc dla Jaksy.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jaksy.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaksieJaksie wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Jaksie, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Jaksie mamy kolejny artykuł po polsku.
Tego Jaksie było już za wiele.
Tym razem nie damy Jaksie dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
JaksęNa Jaksę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Jaksę w wymownym geście.
Lubię Jaksę.
Jaksę zaczęło to nieco irytować.
W końcu obudzili Jaksę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaksąJa z Jaksą chcemy się przebrać za wampiry.
Sprzątam pokój razem z Jaksą.
Idę na spacer z Jaksą.
Zginął w pojedynku z Jaksą.
Wczoraj wracamy z Jaksą od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaksieMowa oczywiście o Jaksie.
Artykuł o Jaksie wywołał burzę w mediach.
Pamiętajmy o Jaksie i jej rodzinie.
Hipnotyzująca powieść o Jaksie i płatnym mordercy.
Związana jest z nią legenda o Jaksie.

Wołacz:
(hej!)
JaksoDobry wieczór Jakso!
Witaj Jakso!
Dzień dobry Jakso!
Hej Jakso!
Jakso! Wróć do mnie!