Odmiana imienia Jakert przez przypadki

Jakert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jakert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jakerta

Celownik
(komu? czemu?):Jakertowi

Biernik
(kogo? co?):Jakerta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jakertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jakercie

Wołacz
(hej!):Jakercie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JakertJeśli jednak przegrasz, Jakert zostaje z nami.
Dziś Jakert ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Jakert?
Za chwilę wróci Jakert z lasu.
Jakert ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JakertaLampion z dyni zrobiony na prośbę Jakerta.
Rodzina Jakerta zginęła w wypadku samochodowym.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jakerta.
Tata Jakerta sam opatrzył mi nogę.
Specjalnością Jakerta jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
JakertowiNie wiem, co powiedzieć Jakertowi.
Zostawiam Jakertowi karteczkę i już mnie nie ma.
Jakertowi oczy błyszczą.
Oddaję Jakertowi list.
Rozalia z troską przyglądała się Jakertowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JakertaPatrzy na Jakerta wyczekująco.
Doprowadził tym Jakerta do stanu bliskiego apopleksji.
Jakerta zaczęło to nieco irytować.
Jakerta zaświerzbiały ręce.
Podchodzi, całuje Jakerta i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JakertemObie z Jakertem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy z Jakertem na jarmarku.
Zginął w pojedynku z Jakertem.
Zobacz wywiad z Jakertem oraz innymi uczestnikami finału.
Oboje z Jakertem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JakerciePamiętajmy o Jakercie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wczoraj wspomniałam o Jakercie z moim tatą.
Od ostatniego wpisu o Jakercie wydarzyło się sporo.
Rozmawiam o Jakercie.
Pamiętam o Jakercie.

Wołacz:
(hej!)
JakercieJakercie! Wróć do mnie!
Dziękuję Jakercie za rozmowę!
Cześć Jakercie!
Hej Jakercie!
Gdzie jesteś Jakercie!?