Odmiana imienia Jadunia przez przypadki

Jadunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jadunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaduni

Celownik
(komu? czemu?):Jaduni

Biernik
(kogo? co?):Jadunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jadunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaduni

Wołacz
(hej!):Jaduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaduniaJadunia wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jadunia.
Co robi Jadunia?
Za chwilę wróci Jadunia z lasu.
Jadunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaduniPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jaduni.
Nie lubię Jaduni.
Wysyłam list do Jaduni.
Ręka Jaduni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Jaduni siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaduniNapisałem wiersz dzięki Jaduni.
Kto wie, może Jaduni wyjdzie do na dobre.
Mama przyznała rację Jaduni.
Zszedłem z drogi Jaduni i usiadłem w fotelu.
Mam nadzieję, że Jaduni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
JadunięOszołomienie spadło teraz na Jadunię i na moment odebrało mu wigor.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jadunię.
Spojrzałam na Jadunię.
O jego personalia miałam spytać Jadunię prywatnie.
Patrzy na Jadunię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaduniąKarolina miała się spotkać z Jadunią przed szkołą.
A sytuacja z Jadunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój z Jadunią.
Ja z Jadunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Obie z Jadunią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaduniHipnotyzująca powieść o Jaduni i płatnym mordercy.
Powiedz mi, co myślisz o Jaduni.
Ten wiersz jest o Jaduni.
Przynajmniej tak myślał tata o Jaduni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Jaduni.

Wołacz:
(hej!)
JaduniuCześć Jaduniu!
Jaduniu! Gdzie jesteś?
Witaj Jaduniu!
Jaduniu! Uważaj!
Hej Jaduniu!