Odmiana imienia Jaśminunia przez przypadki

Jaśminunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jaśminunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaśminuni

Celownik
(komu? czemu?):Jaśminuni

Biernik
(kogo? co?):Jaśminunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jaśminunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaśminuni

Wołacz
(hej!):Jaśminuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaśminuniaJaśminunia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Jaśminunia zostaje z nami.
Za chwilę wróci Jaśminunia z lasu.
Autorem artykułu jest Jaśminunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Jaśminunia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaśminuniNa korytarzu blisko pokoju Jaśminuni stało kilka osób.
Przed domem Jaśminuni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Jestem mamą Jaśminuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Zbieramy na nowy wózek dla Jaśminuni.
Przedwczoraj były urodziny Jaśminuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaśminuniNie wiem, co powiedzieć Jaśminuni.
Kupiłem Jaśminuni magnes na lodówkę.
Zszedłem z drogi Jaśminuni i usiadłem w fotelu.
Co tej Jaśminuni po głowie chodzi?
Opowiadam Jaśminuni o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
JaśminunięLubię Jaśminunię.
Spoglądam na Jaśminunię.
Patrzył na Jaśminunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Jaśminunię po włosach.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Jaśminunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaśminuniąIdę na spacer z Jaśminunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jaśminunią.
Obie z Jaśminunią postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Jaśminunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Jaśminunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaśminuniNie wspomniałem na początku o Jaśminuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jaśminuni.
Związana jest z nią legenda o Jaśminuni.
Rozmawiam o Jaśminuni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Jaśminuni.

Wołacz:
(hej!)
JaśminuniuDobranoc Jaśminuniu!
Cześć Jaśminuniu!
Gdzie jesteś Jaśminuniu!?
Hej Jaśminuniu!
Dzień dobry Jaśminuniu!