Odmiana imienia Izydorusia przez przypadki

Izydorusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izydorusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izydorusi

Celownik
(komu? czemu?):Izydorusi

Biernik
(kogo? co?):Izydorusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izydorusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izydorusi

Wołacz
(hej!):Izydorusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzydorusiaJutro Izydorusia wyjdzie ze szpitala.
Jeśli jednak przegrasz, Izydorusia zostaje z nami.
Mam na imię Izydorusia.
Moje drugie imię to właśnie Izydorusia.
Izydorusia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzydorusiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Izydorusi.
Szkoda że Izydorusi prawie że w ogóle nie ma.
Prosimy o pomoc dla Izydorusi.
Postanowiłam zadzwonić do Izydorusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Izydorusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzydorusiDopiero teraz zrozumiałem, że Izydorusi coś się stało.
Chciałam szybko pochwalić się Izydorusi.
Musiałam się zwierzyć Izydorusi.
Napisałem wiersz dzięki Izydorusi.
Zaproponowałem Izydorusi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
IzydorusięPrzed sesją zapytałam Izydorusię co lubi.
Spojrzał na Izydorusię i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Izydorusię i idzie do wyjścia.
Lubię Izydorusię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Izydorusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzydorusiąRazem z Izydorusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Rozmawiam z Izydorusią.
Oboje z Izydorusią wybuchliśmy śmiechem.
Idę na spacer z Izydorusią.
A sytuacja z Izydorusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzydorusiBardzo fajny blog o Izydorusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Izydorusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Izydorusi.
Pamiętajmy o Izydorusi i jej rodzinie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Izydorusi.

Wołacz:
(hej!)
IzydorusiuIzydorusiu! Wróć do mnie!
Witaj Izydorusiu!
Dobry wieczór Izydorusiu!
Gdzie jesteś Izydorusiu!?
Dobranoc Izydorusiu!