Odmiana imienia Izydeczka przez przypadki

Izydeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izydeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izydeczki

Celownik
(komu? czemu?):Izydeczce

Biernik
(kogo? co?):Izydeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izydeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izydeczce

Wołacz
(hej!):Izydeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzydeczkaMam na imię Izydeczka.
Ma na imię Izydeczka.
Dziś Izydeczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Izydeczka.
Na drugie imię mam Izydeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzydeczkiKrótki filmik przedstawiający braciszka Izydeczki.
Tymczasem zauważyłam wpis Izydeczki kilka dni temu.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Izydeczki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Izydeczki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Izydeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzydeczceChciałam szybko pochwalić się Izydeczce.
Oczywiście każdy przyzna rację Izydeczce.
Izydeczce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Izydeczce po głowie chodzi?
Coś muszę Izydeczce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
IzydeczkęPodchodzi, całuje Izydeczkę i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Izydeczkę ze zdumieniem.
W Izydeczkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzała na Izydeczkę jeszcze raz.
Pożegnali w końcu Izydeczkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzydeczkąOboje z Izydeczką wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Izydeczką.
Weekend spędzony z Izydeczką był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Izydeczką na ławce w parku.
Razem z Izydeczką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzydeczceW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Izydeczce.
Pamiętajmy o Izydeczce i jej rodzinie.
Ten wiersz jest o Izydeczce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Izydeczce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Izydeczce.

Wołacz:
(hej!)
IzydeczkoIzydeczko! Wróć do mnie!
Izydeczko! Uważaj!
Dobranoc Izydeczko!
Gdzie jesteś Izydeczko!?
Dobry wieczór Izydeczko!