Odmiana imienia Izulka przez przypadki

Izulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izulki

Celownik
(komu? czemu?):Izulce

Biernik
(kogo? co?):Izulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izulce

Wołacz
(hej!):Izulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzulkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Izulka.
Dopiero do mnie dotarło, że Izulka już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Izulka zostaje z nami.
Izulka nie umie śpiewać.
W domu Izulka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzulkiSpecjalnością Izulki jest jazda na koniu.
Muszę pochwalić pomysł Izulki.
W sobotę są urodziny Izulki.
Tymczasem zauważyłam wpis Izulki kilka dni temu.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Izulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzulceDzięki Izulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Izulce o przykrości która mnie spotkała.
Chciałam szybko pochwalić się Izulce.
Oczywiście każdy przyzna rację Izulce.
Tego Izulce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
IzulkęWidziałem dzisiaj Izulkę z mojej klasy.
Lubię Izulkę.
Odprowadziłam Izulkę do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Izulkę.
Patrzę na Izulkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzulkąWymyśliłam z Izulką nową zabawę.
Idę na spacer z Izulką.
Jadę z Izulką na dyskotekę.
Pracuję z Izulką.
Kasia z Izulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzulceDyskutuję o Izulce.
Warto także pomyśleć chwilę o Izulce.
Na pewno słyszałyście o Izulce.
Dzisiaj chciałam napisać o Izulce.
Mowa oczywiście o Izulce.

Wołacz:
(hej!)
IzulkoGdzie jesteś Izulko!?
Izulko! Uważaj!
Cześć Izulko!
Izulko! Gdzie jesteś?
Hej Izulko!