Odmiana imienia Izula przez przypadki

Izula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izuli

Celownik
(komu? czemu?):Izuli

Biernik
(kogo? co?):Izulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izuli

Wołacz
(hej!):Izulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzulaCo robi Izula?
Dla mnie było już jasne, ze Izula umiera.
Na drugie imię mam Izula.
Izula wraca do domu.
W domu Izula często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzuliSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Izuli.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Izuli.
Przez cały dzień czułam wzrok Izuli na sobie.
Prosimy o pomoc dla Izuli.
Nie ma Izuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzuliZszedłem z drogi Izuli i usiadłem w fotelu.
Tego Izuli było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Izuli.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Izuli.
Kto wie, może Izuli wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
IzulęIzulę zaświerzbiały ręce.
Spotkałam Izulę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
W końcu obudzili Izulę, żeby ich ratował.
Odprowadziłam Izulę do wyjścia.
Izulę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzuląZobacz wywiad z Izulą oraz innymi uczestnikami finału.
Tym razem korespondowałam z Izulą.
Wczoraj wracamy z Izulą od lekarza.
Jadę z Izulą na dyskotekę.
Zostaliśmy z Izulą w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzuliI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Izuli.
Na koniec parę słów o Izuli.
Nie wspomniałem na początku o Izuli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Izuli.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Izuli.

Wołacz:
(hej!)
IzuloIzulo! Gdzie jesteś?
Cześć Izulo!
Dziękuję Izulo za rozmowę!
Dzień dobry Izulo!
Gdzie jesteś Izulo!?