Odmiana imienia Izoldka przez przypadki

Izoldka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izoldka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izoldki

Celownik
(komu? czemu?):Izoldce

Biernik
(kogo? co?):Izoldkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izoldką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izoldce

Wołacz
(hej!):Izoldko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzoldkaJutro Izoldka wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Izoldka.
Moje drugie imię to właśnie Izoldka.
Dla mnie było już jasne, ze Izoldka umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Izoldka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzoldkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Izoldki.
Wysyłam list do Izoldki.
Uroda Izoldki miała potężną moc.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Izoldki słychać.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Izoldki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzoldceZostawiam Izoldce karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Izoldce dojść do głosu.
Izoldce włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Izoldce.
Zszedłem z drogi Izoldce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
IzoldkęPostaram się namówić Izoldkę na spacer.
Kawę kupioną przez Izoldkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed sesją zapytałam Izoldkę co lubi.
Spotkałam Izoldkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spoglądam na Izoldkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzoldkąPracuję razem z Izoldką.
Dwa dni temu miałam z Izoldką śmieszną przygodę.
Razem z Izoldką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Tym razem korespondowałam z Izoldką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Izoldką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzoldceŚpiewam o Izoldce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Izoldce.
Dzisiaj chciałam napisać o Izoldce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Izoldce.
W powrotnej drodze myślał o Izoldce.

Wołacz:
(hej!)
IzoldkoIzoldko! Wróć do mnie!
Izoldko! Gdzie jesteś?
Cześć Izoldko!
Dobranoc Izoldko!
Dzień dobry Izoldko!