Odmiana imienia Izbygniś przez przypadki

Izbygniś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izbygniś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izbygnisia

Celownik
(komu? czemu?):Izbygnisiowi

Biernik
(kogo? co?):Izbygnisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izbygnisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izbygnisiu

Wołacz
(hej!):Izbygnisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzbygniśMam na imię Izbygniś.
Moje drugie imię to właśnie Izbygniś.
Autorem artykułu jest Izbygniś.
Izbygniś wraca do domu.
Izbygniś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzbygnisiaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Izbygnisia.
Przyglądałam się dłoniom Izbygnisia.
Póki co dodaję zdjęcia Izbygnisia z wakacji.
Dla Izbygnisia ten pies jest naprawdę bezcenny.
W sobotę są urodziny Izbygnisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzbygnisiowiZerwał jabłko i podał je Izbygnisiowi.
Co tej Izbygnisiowi po głowie chodzi?
Oddaję Izbygnisiowi list.
Słoik z kawą wyleciał Izbygnisiowi z rąk.
Tego Izbygnisiowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
IzbygnisiaSpojrzałam na Izbygnisia jak dopisuje kolejne literki.
Patrzył na Izbygnisia z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Izbygnisia.
Popatrzyłam na Izbygnisia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Izbygnisia i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzbygnisiemSiedzieliśmy z Izbygnisiem przy basenie.
Oboje z Izbygnisiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój z Izbygnisiem.
Powinnam jednak pojechać z Izbygnisiem.
Rozmawiam z Izbygnisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzbygnisiuA przecież nikt inaczej o Izbygnisiu nie pisał.
Teraz chcę napisać parę słów o Izbygnisiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Izbygnisiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Izbygnisiu.
Mamrotał coś o Izbygnisiu, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
IzbygnisiuHej Izbygnisiu!
Witaj Izbygnisiu!
Izbygnisiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Izbygnisiu za rozmowę!
Izbygnisiu! Gdzie jesteś?