Odmiana imienia Izabellka przez przypadki

Izabellka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izabellka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izabellki

Celownik
(komu? czemu?):Izabellce

Biernik
(kogo? co?):Izabellkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izabellką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izabellce

Wołacz
(hej!):Izabellko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzabellkaIzabellka nie umie grać na gitarze.
Izabellka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Izabellka.
W domu Izabellka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś Izabellka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzabellkiNie ma Izabellki.
Uroda Izabellki miała potężną moc.
Tymczasem zauważyłam wpis Izabellki kilka dni temu.
Rodzina Izabellki wyprowadziła się.
Na korytarzu blisko pokoju Izabellki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzabellceProszę Izabellce nie dokuczać!
Dzięki Izabellce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Izabellce.
Oddaję Izabellce list.
Musiałam się zwierzyć Izabellce.

Biernik:
(kogo? co?)
IzabellkęSpojrzałam na Izabellkę.
Czekałam na Izabellkę w kawiarni.
Patrzył na Izabellkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Oszołomienie spadło teraz na Izabellkę i na moment odebrało mu wigor.
W Izabellkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzabellkąSprzątam pokój z Izabellką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Izabellką na krytym basenie.
Obie z Izabellką postawiłyśmy na zmiany.
Karolina miała się spotkać z Izabellką przed szkołą.
Weekend spędzony z Izabellką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzabellcePrzygotowuje książkę o Izabellce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Izabellce.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Izabellce.
Hipnotyzująca powieść o Izabellce i płatnym mordercy.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Izabellce.

Wołacz:
(hej!)
IzabellkoIzabellko! Uważaj!
Izabellko! Gdzie jesteś?
Izabellko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Izabellko!
Dziękuję Izabellko za rozmowę!