Odmiana imienia Iza przez przypadki

Iza imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iza

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izy

Celownik
(komu? czemu?):Izie

Biernik
(kogo? co?):Izę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izie

Wołacz
(hej!):Izo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Izy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iz

Celownik
(komu? czemu?):Izom

Biernik
(kogo? co?):Izy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izach

Wołacz
(hej!):Izy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzaJeśli jednak przegrasz, Iza zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Iza.
Iza ma katar i źle się czuje.
Iza odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Iza.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzyTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Izy.
Na korytarzu blisko pokoju Izy stało kilka osób.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Izy.
Tym razem prezentujemy wystawę Izy.
Przedwczoraj były urodziny Izy.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzieOddaję Izie list.
Dzięki Izie święta nabrały nowego wymiaru.
Mam nadzieję, że Izie również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Izie.
Izie włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
IzęW Izę nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Izę ze zdumieniem.
Na Izę spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Izę do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Izę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IząWeekend spędzony z Izą był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Izą.
Ja z Izą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Izą na dyskotekę.
Ja z Izą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzieW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Izie.
Przynajmniej tak myślał tata o Izie.
Zapraszam na film dokumentalny o Izie.
To jest pieśń o Izie.
Przy Izie zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
IzoDziękuję Izo za rozmowę!
Gdzie jesteś Izo!?
Dobry wieczór Izo!
Izo! Uważaj!
Hej Izo!