Odmiana imienia Iwosławuś przez przypadki

Iwosławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwosławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwosławusia

Celownik
(komu? czemu?):Iwosławusiowi

Biernik
(kogo? co?):Iwosławusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwosławusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwosławusiu

Wołacz
(hej!):Iwosławusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwosławuśAutorem niniejszego tekstu jest Iwosławuś.
W domu Iwosławuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Iwosławuś wyjdzie ze szpitala.
Iwosławuś chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Iwosławuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwosławusiaNa korytarzu blisko pokoju Iwosławusia stało kilka osób.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Iwosławusia.
Rodzina Iwosławusia wyprowadziła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Iwosławusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Iwosławusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwosławusiowiDzięki Iwosławusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Rozalia z troską przyglądała się Iwosławusiowi.
Coś muszę Iwosławusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Daję Iwosławusiowi, to co najlepsze we mnie.
Co tej Iwosławusiowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
IwosławusiaSpojrzał na Iwosławusia z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Iwosławusia.
Odprowadziłam Iwosławusia do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Iwosławusia co lubi.
Lubię Iwosławusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwosławusiemSiedzieliśmy z Iwosławusiem na kanapie.
Pracuję z Iwosławusiem.
Jadę z Iwosławusiem na dyskotekę.
Razem z Iwosławusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Idę na spacer z Iwosławusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwosławusiuDzisiaj chciałam napisać o Iwosławusiu.
Mówimy tu oczywiście o Iwosławusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Iwosławusiu.
Powiedz mi, co myślisz o Iwosławusiu.
Wczoraj wspomniałam o Iwosławusiu z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
IwosławusiuCześć Iwosławusiu!
Gdzie jesteś Iwosławusiu!?
Iwosławusiu! Uważaj!
Dziękuję Iwosławusiu za rozmowę!
Dobranoc Iwosławusiu!