Odmiana imienia Iwosławuś przez przypadki

Iwosławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwosławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwosławusiu

Celownik
(komu? czemu?):Iwosławusiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwosławusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwosławuśAutorem niniejszego tekstu jest Iwosławuś.
W domu Iwosławuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Iwosławuś wyjdzie ze szpitala.
Iwosławuś chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Iwosławuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwosławusiuNa korytarzu blisko pokoju Iwosławusiu stało kilka osób.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Iwosławusiu.
Rodzina Iwosławusiu wyprowadziła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Iwosławusiu.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Iwosławusiu.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwosławusiemDzięki Iwosławusiem święta nabrały nowego wymiaru.
Rozalia z troską przyglądała się Iwosławusiem.
Coś muszę Iwosławusiem powiedzieć, stoi i czeka.
Daję Iwosławusiem, to co najlepsze we mnie.
Co tej Iwosławusiem po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzał na z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam .
Odprowadziłam do wyjścia.
Przed sesją zapytałam co lubi.
Lubię .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwosławusiuSiedzieliśmy z Iwosławusiu na kanapie.
Pracuję z Iwosławusiu.
Jadę z Iwosławusiu na dyskotekę.
Razem z Iwosławusiu przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Idę na spacer z Iwosławusiu.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Dzisiaj chciałam napisać o .
Mówimy tu oczywiście o .
Przynajmniej tak myślał tata o .
Powiedz mi, co myślisz o .
Wczoraj wspomniałam o z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Gdzie jesteś !?
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !