Odmiana imienia Iwonuś przez przypadki

Iwonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwonusia

Celownik
(komu? czemu?):Iwonusiowi

Biernik
(kogo? co?):Iwonusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwonusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwonusiu

Wołacz
(hej!):Iwonusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwonuśDopiero do mnie dotarło, że Iwonuś już tu jest.
Co robi Iwonuś?
Dobrze, że Iwonuś grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Iwonuś.
Ja i Iwonuś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwonusiaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Iwonusia.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Iwonusia.
Zaproszenia na urodziny Iwonusia są gotowe.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Iwonusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Iwonusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwonusiowiTego Iwonusiowi było już za wiele.
Iwonusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Iwonusiowi.
Zszedłem z drogi Iwonusiowi i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Iwonusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
IwonusiaPatrzę na Iwonusia i nic nie rozumiem.
Podchodzi, całuje Iwonusia i idzie do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Iwonusia po włosach.
Lubię Iwonusia.
Spojrzałam na Iwonusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwonusiemKasia z Iwonusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Oboje z Iwonusiem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Iwonusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Idę na spacer z Iwonusiem.
Sprzątam pokój z Iwonusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwonusiuRozmawiam o Iwonusiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Iwonusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Iwonusiu.
Na pewno słyszałyście o Iwonusiu.
Teraz chcę napisać parę słów o Iwonusiu.

Wołacz:
(hej!)
IwonusiuDobranoc Iwonusiu!
Cześć Iwonusiu!
Iwonusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Iwonusiu!
Gdzie jesteś Iwonusiu!?