Odmiana imienia Iwka przez przypadki

Iwka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwki

Celownik
(komu? czemu?):Iwce

Biernik
(kogo? co?):Iwkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwce

Wołacz
(hej!):Iwko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwkaJa i Iwka nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Iwka.
Jak już wiecie mam na imię Iwka.
Jutro Iwka wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Iwka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Iwki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Iwki.
Tata Iwki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przed domem Iwki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Iwki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwceTym razem nie damy Iwce dojść do głosu.
Dzięki Iwce mamy kolejny artykuł po polsku.
Korzysta z okazji, by wyznać Iwce miłość.
Zerwał jabłko i podał je Iwce.
Mama przyznała rację Iwce.

Biernik:
(kogo? co?)
IwkęDoprowadził tym Iwkę do stanu bliskiego apopleksji.
Iwkę zaczęło to nieco irytować.
Pożegnali w końcu Iwkę i wyszli razem.
Patrzył na Iwkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Iwkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwkąByliśmy z Iwką na jarmarku.
Zginął w pojedynku z Iwką.
Razem z Iwką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Iwką postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Iwką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Iwce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Iwce.
Wspominam o Iwce.
Śpiewam o Iwce.
Mówimy tu oczywiście o Iwce.

Wołacz:
(hej!)
IwkoWitaj Iwko!
Dobranoc Iwko!
Hej Iwko!
Iwko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Iwko!?