Odmiana imienia Iwettunia przez przypadki

Iwettunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwettunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwettuni

Celownik
(komu? czemu?):Iwettuni

Biernik
(kogo? co?):Iwettunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwettunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwettuni

Wołacz
(hej!):Iwettuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwettuniaMa na imię Iwettunia.
Iwettunia chce pójść ze mną na spacer.
Iwettunia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Iwettunia zostaje z nami.
Iwettunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwettuniPiszę list do Iwettuni.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Iwettuni.
Jadę do Iwettuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Iwettuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Iwettuni słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwettuniRozalia z troską przyglądała się Iwettuni.
Musiałam się zwierzyć Iwettuni.
Korzysta z okazji, by wyznać Iwettuni miłość.
Tym razem nie damy Iwettuni dojść do głosu.
Co tej Iwettuni po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
IwettunięPrzyniesiona przez Iwettunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Postaram się namówić Iwettunię na spacer.
Spotkałam Iwettunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Zdjęcie przesłane przez Iwettunię.
Spoglądam na Iwettunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwettuniąRazem z Iwettunią zrobiłyśmy obiad.
Pracuję razem z Iwettunią.
Tym razem korespondowałam z Iwettunią.
Zostanę tu tylko z Iwettunią i chłopakami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Iwettunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwettuniArtykuł o Iwettuni wywołał burzę w mediach.
Wczoraj wspomniałam o Iwettuni z moim tatą.
Mamrotał coś o Iwettuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Myślę o Iwettuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Iwettuni.

Wołacz:
(hej!)
IwettuniuDobry wieczór Iwettuniu!
Dziękuję Iwettuniu za rozmowę!
Iwettuniu! Uważaj!
Cześć Iwettuniu!
Gdzie jesteś Iwettuniu!?