Odmiana imienia Ivar przez przypadki

Ivar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ivar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ivara

Celownik
(komu? czemu?):Ivarowi

Biernik
(kogo? co?):Ivara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ivarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ivarze

Wołacz
(hej!):Ivarze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IvarMam na imię Ivar.
Ivar chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Ivar zostaje z nami.
Na drugie imię mam Ivar.
Ma na imię Ivar.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IvaraDla Ivara ten pies jest naprawdę bezcenny.
Od razu zobaczyła ich mama Ivara.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ivara.
Przed sobą ujrzałam rękę Ivara.
Na korytarzu blisko pokoju Ivara stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
IvarowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ivarowi.
Od początku próbujemy pomóc Ivarowi.
Przyglądam się Ivarowi.
Mam nadzieję, że Ivarowi również się podoba.
Dzięki Ivarowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
IvaraDoprowadził tym Ivara do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzała na Ivara jeszcze raz.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ivara.
Spotkałam Ivara w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzy na Ivara wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IvaremByliśmy z Ivarem na jarmarku.
Siedzieliśmy z Ivarem na ławce w parku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ivarem.
Tym razem korespondowałam z Ivarem.
Obie z Ivarem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IvarzeKiedyś chciałam napisać wiersz o Ivarze.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ivarze.
Związana jest z nią legenda o Ivarze.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ivarze.
Dziś napiszę o Ivarze.

Wołacz:
(hej!)
IvarzeGdzie jesteś Ivarze!?
Ivarze! Uważaj!
Dzień dobry Ivarze!
Dobry wieczór Ivarze!
Witaj Ivarze!