Odmiana imienia Itulka przez przypadki

Itulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Itulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Itulki

Celownik
(komu? czemu?):Itulce

Biernik
(kogo? co?):Itulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Itulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Itulce

Wołacz
(hej!):Itulko!

Przykłady odmiany imienia Itulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Itulka

Mam na imię Itulka.
Autorem artykułu jest Itulka.
Jak już wiecie mam na imię Itulka.
Co robi Itulka?
Dla mnie było już jasne, ze Itulka umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Itulki

Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Itulki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Itulki.
Przyglądałam się dłoniom Itulki.
Specjalnością Itulki jest jazda na koniu.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Itulki.

Celownik (komu? czemu?): Itulce

Nie wiem, co powiedzieć Itulce.
Korzysta z okazji, by wyznać Itulce miłość.
Mama przyznała rację Itulce.
Chciałam szybko pochwalić się Itulce.
Kto wie, może Itulce wyjdzie do na dobre.

Biernik (kogo? co?): Itulkę

Itulkę zaświerzbiały ręce.
Itulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spotkałam Itulkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Sierżant wpatrywał się w Itulkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Itulkę co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Itulką

Zobacz wywiad z Itulką oraz innymi uczestnikami finału.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Itulką.
Tym razem korespondowałam z Itulką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Itulką.
Razem z Itulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Itulce

Kiedyś chciałam napisać o Itulce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Itulce.
Przynajmniej tak myślał tata o Itulce.
Przez chwilę pomyślałam o Itulce.
Dziś napiszę o Itulce.

Wołacz (hej!): Itulko

Dziękuję Itulko za rozmowę!
Witaj Itulko!
Gdzie jesteś Itulko!?
Itulko! Uważaj!
Hej Itulko!