Odmiana imienia Ituśka przez przypadki

Ituśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ituśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ituśki

Celownik
(komu? czemu?):Ituśce

Biernik
(kogo? co?):Ituśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ituśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ituśce

Wołacz
(hej!):Ituśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ItuśkaItuśka ma katar i źle się czuje.
Jutro Ituśka wyjdzie ze szpitala.
Ituśka tego nie widzi.
Ituśka chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Ituśka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ItuśkiTym razem prezentujemy wystawę Ituśki.
Przez cały dzień czułam wzrok Ituśki na sobie.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ituśki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ituśki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ituśki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
ItuśceItuśce oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Ituśce, że nic mi nie jest.
Ituśce włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Ituśce powiedzieć, stoi i czeka.
Zszedłem z drogi Ituśce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ItuśkęPrzed sesją zapytałam Ituśkę co lubi.
Patrzył na Ituśkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed wejściem spotkaliśmy Ituśkę.
W końcu obudzili Ituśkę, żeby ich ratował.
Ituśkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ItuśkąRazem z Ituśką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Ituśką postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Ituśką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wczoraj wracamy z Ituśką od lekarza.
Zostaliśmy z Ituśką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ItuśceChciałbym być teraz przy Ituśce.
Dziś napiszę o Ituśce.
Teraz chcę napisać parę słów o Ituśce.
Pamiętajmy o Ituśce i jej rodzinie.
Warto także pomyśleć chwilę o Ituśce.

Wołacz:
(hej!)
ItuśkoItuśko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ituśko!
Dzień dobry Ituśko!
Dobry wieczór Ituśko!
Hej Ituśko!