Odmiana imienia Ituńka przez przypadki

Ituńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ituńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ituńki

Celownik
(komu? czemu?):Ituńce

Biernik
(kogo? co?):Ituńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ituńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ituńce

Wołacz
(hej!):Ituńko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ItuńkaItuńka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Ituńka wyjdzie ze szpitala.
Ituńka nie umie śpiewać.
Mam na imię Ituńka.
Ituńka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ItuńkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Ituńki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ituńki słychać.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ituńki.
Postanowiłam zadzwonić do Ituńki i chłopaków.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ituńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ItuńceItuńce włosy stanęły dęba na głowie.
Ituńce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Ituńce.
Coś muszę Ituńce powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Ituńce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
ItuńkęItuńkę zaczęło to nieco irytować.
Chwyciła Ituńkę za rękaw płaszcza.
Doprowadził tym Ituńkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Ituńkę jak dopisuje kolejne literki.
W końcu obudzili Ituńkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ItuńkąZginął w pojedynku z Ituńką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ituńką.
Byliśmy z Ituńką na jarmarku.
Siedzieliśmy z Ituńką przy basenie.
Wczoraj wracamy z Ituńką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ItuńceNo a teraz trochę więcej o Ituńce.
Mamrotał coś o Ituńce, gdy podtrzymywał się ściany.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ituńce.
Pamiętam o Ituńce.
Na pewno słyszałyście o Ituńce.

Wołacz:
(hej!)
ItuńkoDzień dobry Ituńko!
Gdzie jesteś Ituńko!?
Ituńko! Uważaj!
Dobranoc Ituńko!
Hej Ituńko!