Odmiana imienia Isusia przez przypadki

Isusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Isusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Isusi

Celownik
(komu? czemu?):Isusi

Biernik
(kogo? co?):Isusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Isusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Isusi

Wołacz
(hej!):Isusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IsusiaAutorem artykułu jest Isusia.
Isusia nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Isusia zostaje z nami.
Isusia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Isusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IsusiNa korytarzu blisko pokoju Isusi stało kilka osób.
Zbieramy na nowy wózek dla Isusi.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Isusi.
Jadę do Isusi.
Jestem mamą Isusi i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
IsusiIsusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Isusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Isusi dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Isusi.
Opowiadam Isusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
IsusięW Isusię nagle coś wstąpiło.
Patrzy na Isusię wyczekująco.
Podchodzi, całuje Isusię i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Isusię.
Przyniesiona przez Isusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IsusiąWeekend spędzony z Isusią był przesympatyczny.
Obie z Isusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Oboje z Isusią wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Isusią.
Razem z Isusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IsusiTeraz chcę napisać parę słów o Isusi.
A o Isusi to i słowa rzec nie umiał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Isusi.
Piszę o Isusi.
Mowa oczywiście o Isusi.

Wołacz:
(hej!)
IsusiuDzień dobry Isusiu!
Isusiu! Uważaj!
Dobranoc Isusiu!
Dziękuję Isusiu za rozmowę!
Isusiu! Gdzie jesteś?