Odmiana imienia Iruśka przez przypadki

Iruśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iruśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iruśki

Celownik
(komu? czemu?):Iruśce

Biernik
(kogo? co?):Iruśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iruśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iruśce

Wołacz
(hej!):Iruśko!

Przykłady odmiany imienia Iruśka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Iruśka

Iruśka tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Iruśka.
Ma na imię Iruśka.
Dopiero do mnie dotarło, że Iruśka już tu jest.
Jutro Iruśka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Iruśki

Ręka Iruśki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Piszę list do Iruśki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Iruśki.
Rodzina Iruśki wyprowadziła się.
Szukałem linków do strony Iruśki.

Celownik (komu? czemu?): Iruśce

Dzięki Iruśce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Iruśce nie dokuczać!
Iruśce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Iruśce.
Słoik z kawą wyleciał Iruśce z rąk.

Biernik (kogo? co?): Iruśkę

Kacper patrzył na Iruśkę ze zdumieniem.
Widzę Iruśkę.
Przed sesją zapytałam Iruśkę co lubi.
Lubię Iruśkę.
Spojrzała na Iruśkę jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Iruśką

Dorota spotkała się z Iruśką.
Wieczorem z Iruśką znowu idziemy na spacer.
Razem z Iruśką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Idę na spacer z Iruśką.
Siedzieliśmy z Iruśką na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Iruśce

Przynajmniej tak myślał tata o Iruśce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Iruśce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Iruśce.
Hipnotyzująca powieść o Iruśce i płatnym mordercy.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Iruśce.

Wołacz (hej!): Iruśko

Witaj Iruśko!
Iruśko! Gdzie jesteś?
Hej Iruśko!
Gdzie jesteś Iruśko!?
Iruśko! Wróć do mnie!