Odmiana imienia Irminusia przez przypadki

Irminusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irminusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irminusi

Celownik
(komu? czemu?):Irminusi

Biernik
(kogo? co?):Irminusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irminusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irminusi

Wołacz
(hej!):Irminusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrminusiaGdzie jest Irminusia?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Irminusia.
Irminusia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Irminusia.
Mam na imię Irminusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrminusiRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Irminusi.
Pożyczę od Irminusi samochód i możemy jechać.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Irminusi.
Rozalia podeszła do Irminusi.
W sobotę są urodziny Irminusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrminusiNapisałem wiersz dzięki Irminusi.
Kto wie, może Irminusi wyjdzie do na dobre.
Oczywiście każdy przyzna rację Irminusi.
Mam nadzieję, że Irminusi również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Irminusi.

Biernik:
(kogo? co?)
IrminusięDoprowadził tym Irminusię do stanu bliskiego apopleksji.
O jego personalia miałam spytać Irminusię prywatnie.
Spojrzałam na Irminusię w wymownym geście.
Spojrzałem znacząco na Irminusię.
Oszołomienie spadło teraz na Irminusię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrminusiąByliśmy z Irminusią na jarmarku.
Ja z Irminusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Sprzątam pokój razem z Irminusią.
Śpiewam z Irminusią.
Karolina miała się spotkać z Irminusią przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrminusiPrzygotowuje książkę o Irminusi.
Rozmawiam o Irminusi.
Kilka słów od autora materiału o Irminusi.
Związana jest z nią legenda o Irminusi.
Mówimy tu oczywiście o Irminusi.

Wołacz:
(hej!)
IrminusiuDzień dobry Irminusiu!
Cześć Irminusiu!
Dobranoc Irminusiu!
Irminusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Irminusiu!?