Odmiana imienia Irminunia przez przypadki

Irminunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irminunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irminuni

Celownik
(komu? czemu?):Irminuni

Biernik
(kogo? co?):Irminunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irminunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irminuni

Wołacz
(hej!):Irminuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrminuniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Irminunia.
Irminunia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Irminunia.
Irminunia tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Irminunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrminuniPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Irminuni.
W słuchawce usłyszałam głos Irminuni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Irminuni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Irminuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Irminuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrminuniIrminuni oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Irminuni.
Daję Irminuni, to co najlepsze we mnie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Irminuni.
Opowiedziałam Irminuni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
IrminunięLubię Irminunię.
Obserwuję Irminunię bardzo uważnie.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Irminunię.
Irminunię znalazłam w recepcji hotelu.
Nieśmiało gładzi Irminunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrminuniąIdę na spacer z Irminunią.
Jadę na wycieczkę razem z Irminunią.
Pracuję z Irminunią.
Zostaliśmy z Irminunią w salonie sami.
Ja z Irminunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrminuniDziś napiszę o Irminuni.
Dyskutuję o Irminuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Irminuni.
Hipnotyzująca powieść o Irminuni i płatnym mordercy.
Chciałbym być teraz przy Irminuni.

Wołacz:
(hej!)
IrminuniuIrminuniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Irminuniu!?
Hej Irminuniu!
Dzień dobry Irminuniu!
Dobry wieczór Irminuniu!