Odmiana imienia Irida przez przypadki

Irida imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irida

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iridy

Celownik
(komu? czemu?):Iridzie

Biernik
(kogo? co?):Iridę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iridą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iridzie

Wołacz
(hej!):Irido!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IridaMoje drugie imię to właśnie Irida.
Autorem niniejszego tekstu jest Irida.
Dla mnie było już jasne, ze Irida umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Irida zostaje z nami.
Irida ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IridyNie mogę się otrząsnąć po odejściu Iridy.
Uroda Iridy miała potężną moc.
Przedwczoraj były urodziny Iridy.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Iridy.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Iridy słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
IridzieNie wiem, co powiedzieć Iridzie.
Dzięki Iridzie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ten nie pozostał dłużny Iridzie.
Opowiedziałam Iridzie o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Iridzie nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
IridęPożegnali w końcu Iridę i wyszli razem.
Nieśmiało gładzi Iridę po włosach.
Chwyciła Iridę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Iridę w wymownym geście.
Na Iridę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IridąRazem z Iridą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Iridą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Iridą.
Sprzątam pokój razem z Iridą.
Ja z Iridą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IridzieZastanawiał się dlaczego wspomniał o Iridzie.
Ten wiersz jest o Iridzie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Iridzie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Iridzie.
Mówimy tu oczywiście o Iridzie.

Wołacz:
(hej!)
IridoWitaj Irido!
Irido! Gdzie jesteś?
Dziękuję Irido za rozmowę!
Dzień dobry Irido!
Hej Irido!