Odmiana imienia Irenusia przez przypadki

Irenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irenusi

Celownik
(komu? czemu?):Irenusi

Biernik
(kogo? co?):Irenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irenusi

Wołacz
(hej!):Irenusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrenusiaAutorem niniejszego tekstu jest Irenusia.
Gdzie jest Irenusia?
Autorem artykułu jest Irenusia.
Dobrze, że Irenusia grzecznie śpi.
Irenusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrenusiOd razu zobaczyła ich mama Irenusi.
Na korytarzu blisko pokoju Irenusi stało kilka osób.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Irenusi.
Rodzina Irenusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Irenusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrenusiOczywiście każdy przyzna rację Irenusi.
Korzysta z okazji, by wyznać Irenusi miłość.
Zostawiam Irenusi karteczkę i już mnie nie ma.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Irenusi coś się stało.
Przyglądam się Irenusi.

Biernik:
(kogo? co?)
IrenusięCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Irenusię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Irenusię.
Czekałam na Irenusię w kawiarni.
Patrzy na Irenusię wyczekująco.
Popatrzyłam na Irenusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrenusiąA sytuacja z Irenusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Przez chwilę oboje z Irenusią patrzyli na siebie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Irenusią na krytym basenie.
Obie z Irenusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Powinnam jednak pojechać z Irenusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrenusiMyślał o Irenusi i o swoim życiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Irenusi.
Powiedz mi, co myślisz o Irenusi.
No a teraz trochę więcej o Irenusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Irenusi.

Wołacz:
(hej!)
IrenusiuGdzie jesteś Irenusiu!?
Irenusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Irenusiu!
Irenusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Irenusiu!