Odmiana imienia Irenunia przez przypadki

Irenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irenuni

Celownik
(komu? czemu?):Irenuni

Biernik
(kogo? co?):Irenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irenuni

Wołacz
(hej!):Irenuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrenuniaAutorem artykułu jest Irenunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Irenunia.
Moje drugie imię to właśnie Irenunia.
Jak już wiecie mam na imię Irenunia.
Irenunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrenuniSzukałem linków do strony Irenuni.
Postawa Irenuni była zupełnie inna.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Irenuni.
Piszę list do Irenuni.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Irenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrenuniZerwał jabłko i podał je Irenuni.
Kto wie, może Irenuni wyjdzie do na dobre.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Irenuni coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Irenuni z rąk.
Przyglądam się Irenuni.

Biernik:
(kogo? co?)
IrenunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Irenunię.
Lubię Irenunię.
Widziałem dzisiaj Irenunię z mojej klasy.
Patrzę na Irenunię i nic nie rozumiem.
Obserwuję Irenunię bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrenuniąPrzez chwilę oboje z Irenunią patrzyli na siebie.
Idę na spacer z Irenunią.
Wymyśliłam z Irenunią nową zabawę.
Kasia z Irenunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Jadę na wycieczkę razem z Irenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrenuniNie wspomniałem na początku o Irenuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Irenuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Irenuni.
Wszyscy dyskutują o Irenuni.
Pamiętam o Irenuni.

Wołacz:
(hej!)
IrenuniuGdzie jesteś Irenuniu!?
Dobranoc Irenuniu!
Irenuniu! Wróć do mnie!
Irenuniu! Uważaj!
Dziękuję Irenuniu za rozmowę!