Odmiana imienia Ingryda przez przypadki

Ingryda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ingryda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ingrydy

Celownik
(komu? czemu?):Ingrydzie

Biernik
(kogo? co?):Ingrydę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ingrydą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ingrydzie

Wołacz
(hej!):Ingrydo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IngrydaIngryda nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Ingryda.
Ma na imię Ingryda.
Jeśli jednak przegrasz, Ingryda zostaje z nami.
Co robi Ingryda?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IngrydyRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ingrydy.
Dziadek Ingrydy w tym czasie miał chorą rękę.
Rozalia podeszła do Ingrydy.
Rodzina Ingrydy wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ingrydy słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
IngrydzieOpowiadam Ingrydzie o swoich zainteresowaniach.
Ingrydzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Ingrydzie święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ingrydzie coś się stało.
Ja na pewno przekaże swój procent Ingrydzie.

Biernik:
(kogo? co?)
IngrydęWidziałem dzisiaj Ingrydę z mojej klasy.
Ingrydę znalazłam w recepcji hotelu.
Widzę Ingrydę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ingrydę.
Spojrzał na Ingrydę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IngrydąWymyśliłam z Ingrydą nową zabawę.
Zostaliśmy z Ingrydą w salonie sami.
Wieczorem z Ingrydą znowu idziemy na spacer.
Przez chwilę oboje z Ingrydą patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Ingrydą na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IngrydzieCzasami myślę sobie o Ingrydzie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ingrydzie.
Wszyscy dyskutują o Ingrydzie.
No a teraz trochę więcej o Ingrydzie.
Myślał o Ingrydzie i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
IngrydoIngrydo! Uważaj!
Dobry wieczór Ingrydo!
Dobranoc Ingrydo!
Dzień dobry Ingrydo!
Cześć Ingrydo!