Odmiana imienia Ingrida przez przypadki

Ingrida imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ingrida

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ingridy

Celownik
(komu? czemu?):Ingridzie

Biernik
(kogo? co?):Ingridę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ingridą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ingridzie

Wołacz
(hej!):Ingrido!

Przykłady odmiany imienia Ingrida” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ingrida

Jeśli jednak przegrasz, Ingrida zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Ingrida.
Ingrida nie umie śpiewać.
Ingrida tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Ingrida.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ingridy

Bardzo podoba mi się wypracowanie Ingridy.
Póki co dodaję zdjęcia Ingridy z wakacji.
Tym razem prezentujemy wystawę Ingridy.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ingridy.
W sobotę są urodziny Ingridy.

Celownik (komu? czemu?): Ingridzie

Oddaję Ingridzie list.
Mam nadzieję, że Ingridzie również się podoba.
Dzięki Ingridzie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Ingridzie nie dokuczać!
Chciałam szybko pochwalić się Ingridzie.

Biernik (kogo? co?): Ingridę

Spotkałam Ingridę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Sierżant wpatrywał się w Ingridę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Ingridę z pełnym zgrozy podziwem.
W końcu obudzili Ingridę, żeby ich ratował.
Obserwuję Ingridę bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ingridą

Tym razem korespondowałam z Ingridą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ingridą.
Oboje z Ingridą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wczoraj wracamy z Ingridą od lekarza.
Jadę na wycieczkę razem z Ingridą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ingridzie

Nie wspomniałem na początku o Ingridzie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ingridzie.
Dziś napiszę o Ingridzie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ingridzie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ingridzie.

Wołacz (hej!): Ingrido

Dobry wieczór Ingrido!
Ingrido! Wróć do mnie!
Dziękuję Ingrido za rozmowę!
Cześć Ingrido!
Ingrido! Gdzie jesteś?