Odmiana imienia Ineczka przez przypadki

Ineczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ineczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ineczki

Celownik
(komu? czemu?):Ineczce

Biernik
(kogo? co?):Ineczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ineczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ineczce

Wołacz
(hej!):Ineczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IneczkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Ineczka.
Dopiero do mnie dotarło, że Ineczka już tu jest.
Ja i Ineczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Ineczka zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Ineczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IneczkiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ineczki.
Przez cały dzień czułam wzrok Ineczki na sobie.
Serce Ineczki stanęło na moment.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ineczki.
Postanowiłam zadzwonić do Ineczki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
IneczceNapisałem wiersz dzięki Ineczce.
Słoik z kawą wyleciał Ineczce z rąk.
Chciałam szybko pochwalić się Ineczce.
Ten nie pozostał dłużny Ineczce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ineczce.

Biernik:
(kogo? co?)
IneczkęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ineczkę bardzo przyjaźnie.
Ineczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spoglądam na Ineczkę.
Postaram się namówić Ineczkę na spacer.
Patrzę na Ineczkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IneczkąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ineczką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ineczką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ineczką.
Pracuję razem z Ineczką.
Kasia z Ineczką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IneczceHipnotyzująca powieść o Ineczce i płatnym mordercy.
Na pewno słyszałyście o Ineczce.
Ten wiersz jest o Ineczce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Ineczce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ineczce.

Wołacz:
(hej!)
IneczkoCześć Ineczko!
Dziękuję Ineczko za rozmowę!
Witaj Ineczko!
Hej Ineczko!
Ineczko! Wróć do mnie!