Odmiana imienia Indrachtuś przez przypadki

Indrachtuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Indrachtuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Indrachtusia

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Indrachtusiowi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IndrachtuśIndrachtuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Indrachtuś wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Indrachtuś.
Dobrze, że Indrachtuś grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Indrachtuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Najbardziej polubiłam ojca .
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Wysyłam list do .
Jadę do .
Przyglądałam się dłoniom .

Celownik:
(komu? czemu?)
IndrachtusiaDzięki Indrachtusia mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Indrachtusia.
Indrachtusia wpadły w ucho słowa piosenki.
Indrachtusia włosy stanęły dęba na głowie.
Tego Indrachtusia było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
Poszłam dalej i wtedy poznałam .
Nieśmiało gładzi po włosach.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na z pełnym zgrozy podziwem.
Obserwuję bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję z .
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Jadę na wycieczkę razem z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IndrachtusiowiPowiedz mi, co myślisz o Indrachtusiowi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Indrachtusiowi.
Myślałam cały czas tylko o Indrachtusiowi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Indrachtusiowi.
Na pewno słyszałyście o Indrachtusiowi.

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !
! Gdzie jesteś?
! Uważaj!