Odmiana imienia Ina przez przypadki

Ina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iny

Celownik
(komu? czemu?):Inie

Biernik
(kogo? co?):Inę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Inie

Wołacz
(hej!):Ino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
InaAutorem niniejszego tekstu jest Ina.
Dziś Ina ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ina chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Ina umiera.
Ina wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
InyNie ma Iny.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Iny.
Piszę list do Iny.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Iny.
Rodzina Iny zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
InieSłoik z kawą wyleciał Inie z rąk.
Opowiedziałam Inie o przykrości która mnie spotkała.
Chciałam szybko pochwalić się Inie.
Napisałem wiersz dzięki Inie.
Kupiłem Inie magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
InęCzekałam na Inę w kawiarni.
Odprowadziłam Inę do wyjścia.
Przyniesiona przez Inę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na Inę i na moment odebrało mu wigor.
Kawę kupioną przez Inę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
InąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Iną na krytym basenie.
Jadę z Iną na dyskotekę.
Razem z Iną zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z Iną przed szkołą.
Dwa dni temu miałam z Iną śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
InieHipnotyzująca powieść o Inie i płatnym mordercy.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Inie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Inie.
Wczoraj wspomniałam o Inie z moim tatą.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Inie.

Wołacz:
(hej!)
InoIno! Wróć do mnie!
Dziękuję Ino za rozmowę!
Ino! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ino!?
Dzień dobry Ino!