Odmiana imienia Imisławcia przez przypadki

Imisławcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Imisławcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Imisławci

Celownik
(komu? czemu?):Imisławci

Biernik
(kogo? co?):Imisławcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Imisławcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Imisławci

Wołacz
(hej!):Imisławciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ImisławciaAutorem niniejszego tekstu jest Imisławcia.
Moje drugie imię to właśnie Imisławcia.
Autorem artykułu jest Imisławcia.
Imisławcia wraca do domu.
Ma na imię Imisławcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ImisławciZbieramy na nowy wózek dla Imisławci.
Dla Imisławci ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rodzina Imisławci wyprowadziła się.
Pożyczę od Imisławci samochód i możemy jechać.
Tata Imisławci poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ImisławciCo tej Imisławci po głowie chodzi?
Oddaję Imisławci list.
Imisławci wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Imisławci, że nic mi nie jest.
Coś muszę Imisławci powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
ImisławcięSpojrzałam na Imisławcię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Imisławcię.
Widzę Imisławcię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Imisławcię bardzo przyjaźnie.
Na Imisławcię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ImisławciąSprzątam pokój z Imisławcią.
A sytuacja z Imisławcią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wieczorem z Imisławcią znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Imisławcią.
Ja z Imisławcią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ImisławciOd ostatniego wpisu o Imisławci wydarzyło się sporo.
W powrotnej drodze myślał o Imisławci.
Na pewno słyszałyście o Imisławci.
Powiedz mi, co myślisz o Imisławci.
Wczoraj wspomniałam o Imisławci z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
ImisławciuCześć Imisławciu!
Dobry wieczór Imisławciu!
Dzień dobry Imisławciu!
Imisławciu! Uważaj!
Gdzie jesteś Imisławciu!?