Odmiana imienia Ilzka przez przypadki

Ilzka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ilzka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ilzki

Celownik
(komu? czemu?):Ilzce

Biernik
(kogo? co?):Ilzkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ilzką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ilzce

Wołacz
(hej!):Ilzko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IlzkaGdzie jest Ilzka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ilzka.
Ja i Ilzka nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Ilzka.
Ilzka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IlzkiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ilzki.
Tata Ilzki sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ilzki.
Tato Ilzki produkował abażury.
Wysyłam list do Ilzki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IlzceMam nadzieję, że Ilzce również się podoba.
Proszę Ilzce nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Ilzce.
Tego Ilzce było już za wiele.
Oddaję Ilzce list.

Biernik:
(kogo? co?)
IlzkęIlzkę znalazłam w recepcji hotelu.
Oszołomienie spadło teraz na Ilzkę i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Ilzkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Ilzkę z pełnym zgrozy podziwem.
Ilzkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IlzkąZostaliśmy z Ilzką w salonie sami.
Karolina miała się spotkać z Ilzką przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ilzką.
Oboje z Ilzką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ilzką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IlzceA o Ilzce to i słowa rzec nie umiał.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Ilzce.
Mowa oczywiście o Ilzce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ilzce.
Mamrotał coś o Ilzce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
IlzkoGdzie jesteś Ilzko!?
Dziękuję Ilzko za rozmowę!
Ilzko! Gdzie jesteś?
Ilzko! Uważaj!
Dobry wieczór Ilzko!