Odmiana imienia Iku przez przypadki

Iku imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iku

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iku

Celownik
(komu? czemu?):Iku

Biernik
(kogo? co?):Iku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iku

Wołacz
(hej!):Iku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IkuJa i Iku nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Iku.
Gdzie jest Iku?
Iku chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Iku grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IkuDzisiaj wyruszyliśmy do domu Iku.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Iku słychać.
Jestem mamą Iku i jeszcze trojga innych dzieci.
Szkoda że Iku prawie że w ogóle nie ma.
Zaproszenia na urodziny Iku są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
IkuOpowiadam Iku o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Iku.
Tym razem nie damy Iku dojść do głosu.
Iku wpadły w ucho słowa piosenki.
Iku przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
IkuCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Iku.
O jego personalia miałam spytać Iku prywatnie.
Podchodzi, całuje Iku i idzie do wyjścia.
Iku zaświerzbiały ręce.
Spojrzałem znacząco na Iku.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IkuA sytuacja z Iku rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Iku zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Oboje z Iku wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Iku oraz innymi uczestnikami finału.
Śpiewam z Iku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IkuPosiadam całą serię powieści tego autora o Iku.
Pamiętam o Iku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Iku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Iku.
Nie wspomniałem na początku o Iku.

Wołacz:
(hej!)
IkuDzień dobry Iku!
Hej Iku!
Gdzie jesteś Iku!?
Dobranoc Iku!
Iku! Uważaj!