Odmiana imienia Igulka przez przypadki

Igulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Igulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Igulki

Celownik
(komu? czemu?):Igulce

Biernik
(kogo? co?):Igulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Igulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Igulce

Wołacz
(hej!):Igulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgulkaIgulka chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Igulka grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Igulka już tu jest.
Na drugie imię mam Igulka.
Igulka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IgulkiRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Igulki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Igulki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Igulki.
Jadę do Igulki.
Zaproszenia na urodziny Igulki są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
IgulceDzięki Igulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zostawiam Igulce karteczkę i już mnie nie ma.
Proszę Igulce nie dokuczać!
Zaproponowałem Igulce dwa tematy.
Daję Igulce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
IgulkęNa Igulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Igulkę zaczęło to nieco irytować.
Na Igulkę spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzała na Igulkę jeszcze raz.
Sierżant wpatrywał się w Igulkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IgulkąJa z Igulką chcemy się przebrać za wampiry.
Zginął w pojedynku z Igulką.
Ja z Igulką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Igulką na ławce w parku.
Refleksyjnie po spotkaniu z Igulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IgulceRozmawiam o Igulce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Igulce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Igulce.
A przecież nikt inaczej o Igulce nie pisał.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Igulce.

Wołacz:
(hej!)
IgulkoDziękuję Igulko za rozmowę!
Igulko! Wróć do mnie!
Hej Igulko!
Dobranoc Igulko!
Witaj Igulko!