Odmiana imienia Igula przez przypadki

Igula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Igula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iguli

Celownik
(komu? czemu?):Iguli

Biernik
(kogo? co?):Igulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Igulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iguli

Wołacz
(hej!):Igulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgulaDziś Igula ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Igula.
Igula chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Igula.
Na drugie imię mam Igula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IguliRodzina Iguli wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tato Iguli produkował abażury.
Póki co dodaję zdjęcia Iguli z wakacji.
Zostało sto dni do narodzin Iguli.
W domu babci Iguli od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
IguliTym razem nie damy Iguli dojść do głosu.
Iguli wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Iguli dwa tematy.
Rozalia z troską przyglądała się Iguli.
Opowiadam Iguli o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
IgulęPatrzy na Igulę wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Igulę.
Na Igulę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Igulę bardzo uważnie.
W Igulę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IguląObie z Igulą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Igulą.
Ja z Igulą chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z Igulą.
Weekend spędzony z Igulą był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IguliPamiętajmy o Iguli i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na koniec parę słów o Iguli.
Kiedyś chciałam napisać o Iguli.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Iguli.
Mówimy tu oczywiście o Iguli.

Wołacz:
(hej!)
IguloCześć Igulo!
Igulo! Uważaj!
Dobry wieczór Igulo!
Igulo! Wróć do mnie!
Dziękuję Igulo za rozmowę!