Odmiana imienia Igoruś przez przypadki

Igoruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Igoruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Igorusia

Celownik
(komu? czemu?):Igorusiowi

Biernik
(kogo? co?):Igorusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Igorusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Igorusiu

Wołacz
(hej!):Igorusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgoruśDla mnie było już jasne, ze Igoruś umiera.
Igoruś nie umie grać na gitarze.
Ja i Igoruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Igoruś.
Igoruś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IgorusiaRodzina Igorusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie ma Igorusia.
Muszę pochwalić pomysł Igorusia.
Rodzina Igorusia wyprowadziła się.
Ręka Igorusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
IgorusiowiRozalia z troską przyglądała się Igorusiowi.
Napisałem wiersz dzięki Igorusiowi.
Zostawiam Igorusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Igorusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Słoik z kawą wyleciał Igorusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
IgorusiaSierżant wpatrywał się w Igorusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widzę Igorusia.
Nieśmiało gładzi Igorusia po włosach.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Igorusia bardzo przyjaźnie.
Spotkałam Igorusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IgorusiemRefleksyjnie po spotkaniu z Igorusiem.
Wieczorem z Igorusiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Igorusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Igorusiem.
Tym razem korespondowałam z Igorusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IgorusiuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Igorusiu.
Nie wspomniałem na początku o Igorusiu.
Chciałbym być teraz przy Igorusiu.
Przez chwilę pomyślałam o Igorusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Igorusiu.

Wołacz:
(hej!)
IgorusiuDziękuję Igorusiu za rozmowę!
Igorusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Igorusiu!?
Igorusiu! Wróć do mnie!
Igorusiu! Uważaj!