Odmiana imienia Ignasia przez przypadki

Ignasia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ignasia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ignasi

Celownik
(komu? czemu?):Ignasi

Biernik
(kogo? co?):Ignasię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ignasią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ignasi

Wołacz
(hej!):Ignasiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgnasiaAutorem niniejszego tekstu jest Ignasia.
Ja i Ignasia nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Ignasia.
Jutro Ignasia wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Ignasia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IgnasiByłam pełna uznania dla rozwoju Ignasi.
Tym razem prezentujemy wystawę Ignasi.
Zbieramy na nowy wózek dla Ignasi.
Serce Ignasi stanęło na moment.
W słuchawce usłyszałam głos Ignasi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IgnasiZaproponowałem Ignasi dwa tematy.
Zostawiam Ignasi karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Ignasi miłość.
Dzięki Ignasi święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Ignasi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
IgnasięSpoglądam na Ignasię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ignasię.
Doprowadził tym Ignasię do stanu bliskiego apopleksji.
Widzę Ignasię.
Widziałem dzisiaj Ignasię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IgnasiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ignasią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ignasią.
Byliśmy z Ignasią na jarmarku.
Wieczorem z Ignasią znowu idziemy na spacer.
Wymyśliłam z Ignasią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IgnasiTo jest pieśń o Ignasi.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Ignasi.
Śpiewam o Ignasi.
Marzę o Ignasi.
Pamiętajmy o Ignasi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
IgnasiuIgnasiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Ignasiu za rozmowę!
Witaj Ignasiu!
Cześć Ignasiu!
Gdzie jesteś Ignasiu!?