Odmiana imienia Ignacjunia przez przypadki

Ignacjunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ignacjunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ignacjuni

Celownik
(komu? czemu?):Ignacjuni

Biernik
(kogo? co?):Ignacjunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ignacjunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ignacjuni

Wołacz
(hej!):Ignacjuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgnacjuniaW domu Ignacjunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ignacjunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Ignacjunia.
Autorem artykułu jest Ignacjunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ignacjunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IgnacjuniTym razem prezentujemy wystawę Ignacjuni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Ignacjuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ignacjuni.
Rodzina Ignacjuni wyprowadziła się.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ignacjuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IgnacjuniOpowiadam Ignacjuni o swoich zainteresowaniach.
Korzysta z okazji, by wyznać Ignacjuni miłość.
Musiałam się zwierzyć Ignacjuni.
Tego Ignacjuni było już za wiele.
Zszedłem z drogi Ignacjuni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
IgnacjunięPożegnali w końcu Ignacjunię i wyszli razem.
Lubię Ignacjunię.
Widzę Ignacjunię.
Doprowadził tym Ignacjunię do stanu bliskiego apopleksji.
Ignacjunię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IgnacjuniąRazem z Ignacjunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Idę na spacer z Ignacjunią.
Wieczorem z Ignacjunią znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Ignacjunią na jarmarku.
Zginął w pojedynku z Ignacjunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IgnacjuniW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ignacjuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ignacjuni.
Na koniec parę słów o Ignacjuni.
Dyskutuję o Ignacjuni.
Czasami myślę sobie o Ignacjuni.

Wołacz:
(hej!)
IgnacjuniuIgnacjuniu! Gdzie jesteś?
Ignacjuniu! Wróć do mnie!
Witaj Ignacjuniu!
Dobry wieczór Ignacjuniu!
Hej Ignacjuniu!