Odmiana imienia Ifigenusia przez przypadki

Ifigenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ifigenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ifigenusi

Celownik
(komu? czemu?):Ifigenusi

Biernik
(kogo? co?):Ifigenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ifigenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ifigenusi

Wołacz
(hej!):Ifigenusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IfigenusiaIfigenusia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Ifigenusia.
Ifigenusia chce pójść ze mną na spacer.
Ifigenusia ma katar i źle się czuje.
Ifigenusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IfigenusiTata Ifigenusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ifigenusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Ifigenusi.
Tata Ifigenusi sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam zadzwonić do Ifigenusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IfigenusiOpowiadam Ifigenusi o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Ifigenusi dojść do głosu.
Ifigenusi oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ifigenusi coś się stało.
Zszedłem z drogi Ifigenusi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
IfigenusięObserwuję Ifigenusię bardzo uważnie.
Na Ifigenusię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzał na Ifigenusię i uśmiechnął się.
Na Ifigenusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ifigenusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IfigenusiąJadę na wycieczkę razem z Ifigenusią.
Ja z Ifigenusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Rozmawiam z Ifigenusią.
Ja z Ifigenusią chcemy się przebrać za wampiry.
Przez chwilę oboje z Ifigenusią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IfigenusiPiszę o Ifigenusi.
Mówimy tu oczywiście o Ifigenusi.
Nie wspomniałem na początku o Ifigenusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Ifigenusi.
Przy Ifigenusi zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
IfigenusiuCześć Ifigenusiu!
Gdzie jesteś Ifigenusiu!?
Hej Ifigenusiu!
Dobranoc Ifigenusiu!
Dziękuję Ifigenusiu za rozmowę!