Odmiana imienia Idaliunia przez przypadki

Idaliunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idaliunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idaliuni

Celownik
(komu? czemu?):Idaliuni

Biernik
(kogo? co?):Idaliunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idaliunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idaliuni

Wołacz
(hej!):Idaliuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IdaliuniaNa drugie imię mam Idaliunia.
Idaliunia nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Idaliunia zostaje z nami.
Idaliunia ma katar i źle się czuje.
Jutro Idaliunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IdaliuniPrzed sobą ujrzałam rękę Idaliuni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Idaliuni.
Rodzina Idaliuni wyprowadziła się.
Dziadek Idaliuni w tym czasie miał chorą rękę.
Szkoda że Idaliuni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
IdaliuniRozalia z troską przyglądała się Idaliuni.
Zostawiam Idaliuni karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Idaliuni.
Dzięki Idaliuni święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Idaliuni.

Biernik:
(kogo? co?)
IdaliunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Idaliunię.
Spojrzałam na Idaliunię w wymownym geście.
Na Idaliunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Idaliunię po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Idaliunię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IdaliuniąPracuję z Idaliunią.
Sprzątam pokój razem z Idaliunią.
Ja z Idaliunią chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Idaliunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Idaliunią przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IdaliuniPamiętajmy o Idaliuni i jej rodzinie.
Bardzo fajny blog o Idaliuni.
Dziś napiszę o Idaliuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Idaliuni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Idaliuni.

Wołacz:
(hej!)
IdaliuniuDobry wieczór Idaliuniu!
Idaliuniu! Gdzie jesteś?
Idaliuniu! Uważaj!
Cześć Idaliuniu!
Witaj Idaliuniu!