Odmiana imienia Idalinka przez przypadki

Idalinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idalinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idalinki

Celownik
(komu? czemu?):Idalince

Biernik
(kogo? co?):Idalinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idalinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idalince

Wołacz
(hej!):Idalinko!

Przykłady odmiany imienia Idalinka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Idalinka

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Idalinka.
Idalinka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Idalinka.
Idalinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Idalinka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Idalinki

Zostało sto dni do narodzin Idalinki.
Póki co dodaję zdjęcia Idalinki z wakacji.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Idalinki.
Od razu zobaczyła ich mama Idalinki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Idalinki.

Celownik (komu? czemu?): Idalince

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Idalince.
Mama przyznała rację Idalince.
Korzysta z okazji, by wyznać Idalince miłość.
Opowiadam Idalince o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Idalince również się podoba.

Biernik (kogo? co?): Idalinkę

Pożegnali w końcu Idalinkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Idalinkę i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Idalinkę ze zdumieniem.
Na Idalinkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Idalinkę z zaciekawieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Idalinką

Razem z Idalinką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Idalinką wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Idalinką.
Ja z Idalinką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Idalinką na kanapie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Idalince

Wspominam o Idalince.
Dobrze, że wspomniałeś o Idalince.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Idalince.
Pamiętam o Idalince.
Kto dziś pamięta o Idalince.

Wołacz (hej!): Idalinko

Dzień dobry Idalinko!
Hej Idalinko!
Cześć Idalinko!
Dobranoc Idalinko!
Gdzie jesteś Idalinko!?