Odmiana imienia Idalinka przez przypadki

Idalinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idalinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idalinki

Celownik
(komu? czemu?):Idalince

Biernik
(kogo? co?):Idalinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idalinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idalince

Wołacz
(hej!):Idalinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IdalinkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Idalinka.
Idalinka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Idalinka.
Idalinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Idalinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IdalinkiZostało sto dni do narodzin Idalinki.
Póki co dodaję zdjęcia Idalinki z wakacji.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Idalinki.
Od razu zobaczyła ich mama Idalinki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Idalinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IdalinceZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Idalince.
Mama przyznała rację Idalince.
Korzysta z okazji, by wyznać Idalince miłość.
Opowiadam Idalince o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Idalince również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
IdalinkęPożegnali w końcu Idalinkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Idalinkę i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Idalinkę ze zdumieniem.
Na Idalinkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Idalinkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IdalinkąRazem z Idalinką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Idalinką wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Idalinką.
Ja z Idalinką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Idalinką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IdalinceWspominam o Idalince.
Dobrze, że wspomniałeś o Idalince.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Idalince.
Pamiętam o Idalince.
Kto dziś pamięta o Idalince.

Wołacz:
(hej!)
IdalinkoDzień dobry Idalinko!
Hej Idalinko!
Cześć Idalinko!
Dobranoc Idalinko!
Gdzie jesteś Idalinko!?