Odmiana imienia Humbelinka przez przypadki

Humbelinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Humbelinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Humbelinki

Celownik
(komu? czemu?):Humbelince

Biernik
(kogo? co?):Humbelinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Humbelinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Humbelince

Wołacz
(hej!):Humbelinko!

Przykłady deklinacji imienia Humbelinka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Humbelinka

Autorem niniejszego tekstu jest Humbelinka.
Jak już wiecie mam na imię Humbelinka.
Na drugie imię mam Humbelinka.
Humbelinka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Humbelinka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Humbelinki

Na korytarzu blisko pokoju Humbelinki stało kilka osób.
Specjalnością Humbelinki jest jazda na koniu.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Humbelinki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Humbelinki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Humbelinki.

Celownik (komu? czemu?): Humbelince

Musiałam się zwierzyć Humbelince.
Tego Humbelince było już za wiele.
Dzięki Humbelince mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Humbelince święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Humbelince.

Biernik (kogo? co?): Humbelinkę

Spojrzałam na Humbelinkę.
Odprowadziłam Humbelinkę do wyjścia.
Pożegnali w końcu Humbelinkę i wyszli razem.
Widzę Humbelinkę.
Widziałem dzisiaj Humbelinkę z mojej klasy.

Narzędnik (z kim? z czym?): Humbelinką

Sprzątam pokój z Humbelinką.
Jadę z Humbelinką na dyskotekę.
Razem z Humbelinką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wieczorem z Humbelinką znowu idziemy na spacer.
Wymyśliłam z Humbelinką nową zabawę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Humbelince

Nie wspomniałem na początku o Humbelince.
Kilka słów od autora materiału o Humbelince.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Humbelince.
Pamiętajmy o Humbelince i jej rodzinie.
A przecież nikt inaczej o Humbelince nie pisał.

Wołacz (hej!): Humbelinko

Dobry wieczór Humbelinko!
Dobranoc Humbelinko!
Dzień dobry Humbelinko!
Cześć Humbelinko!
Hej Humbelinko!