Odmiana imienia Humbela przez przypadki

Humbela imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Humbela

Dopełniacz
(kogo? czego?):Humbeli

Celownik
(komu? czemu?):Humbeli

Biernik
(kogo? co?):Humbelę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Humbelą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Humbeli

Wołacz
(hej!):Humbelo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HumbelaHumbela wraca do domu.
Humbela chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Humbela nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Humbela często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Humbela wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HumbeliDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Humbeli.
Rodzina Humbeli wyprowadziła się.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Humbeli.
Przed domem Humbeli zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rodzina Humbeli zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
HumbeliTym razem nie damy Humbeli dojść do głosu.
Dzięki Humbeli mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mama przyznała rację Humbeli.
Coś muszę Humbeli powiedzieć, stoi i czeka.
Korzysta z okazji, by wyznać Humbeli miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
HumbelęSierżant wpatrywał się w Humbelę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Postaram się namówić Humbelę na spacer.
Nieśmiało gładzi Humbelę po włosach.
Spotkałam Humbelę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Humbelę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HumbeląRefleksyjnie po spotkaniu z Humbelą.
Pracuję razem z Humbelą.
Ja z Humbelą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Tym razem korespondowałam z Humbelą.
Ja z Humbelą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HumbeliPrzy Humbeli zapomniałem o wszystkim.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Humbeli.
Na koniec parę słów o Humbeli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Humbeli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Humbeli.

Wołacz:
(hej!)
HumbeloHumbelo! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Humbelo!
Hej Humbelo!
Witaj Humbelo!
Cześć Humbelo!