Odmiana imienia Hugona przez przypadki

Hugona imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hugona

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hugony

Celownik
(komu? czemu?):Hugonie

Biernik
(kogo? co?):Hugonę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hugoną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hugonie

Wołacz
(hej!):Hugono!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HugonaZa chwilę wróci Hugona z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Hugona.
Jutro Hugona wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Hugona umiera.
Gdzie jest Hugona?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HugonyPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Hugony słychać.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Hugony.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Hugony.
Jadę do Hugony.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Hugony.

Celownik:
(komu? czemu?)
HugonieDaję Hugonie, to co najlepsze we mnie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Hugonie coś się stało.
Powiedz wszystkim i Hugonie, że nic mi nie jest.
Tego Hugonie było już za wiele.
Hugonie oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
HugonęSpojrzałam na Hugonę w wymownym geście.
Patrzył na Hugonę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kawę kupioną przez Hugonę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spotkałam Hugonę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Hugonę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HugonąSprzątam pokój razem z Hugoną.
Obie z Hugoną postawiłyśmy na zmiany.
Dwa dni temu miałam z Hugoną śmieszną przygodę.
Tym razem korespondowałam z Hugoną.
Zostaliśmy z Hugoną w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HugonieNa koniec parę słów o Hugonie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Hugonie.
Dyskutuję o Hugonie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Hugonie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Hugonie.

Wołacz:
(hej!)
HugonoCześć Hugono!
Hugono! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Hugono!?
Dobranoc Hugono!
Dzień dobry Hugono!