Odmiana imienia Hugon przez przypadki

Hugon imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hugon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hugona

Celownik
(komu? czemu?):Hugonowi

Biernik
(kogo? co?):Hugona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hugonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hugonie

Wołacz
(hej!):Hugonie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Hugonowie, Hugony

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hugonów

Celownik
(komu? czemu?):Hugonom

Biernik
(kogo? co?):Hugonów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hugonami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hugonach

Wołacz
(hej!):Hugonowie, Hugony!

Przykłady odmiany imienia Hugon” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Hugon

Autorem artykułu jest Hugon.
Hugon odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Hugon.
Hugon nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Hugon.

Dopełniacz (kogo? czego?): Hugona

Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Hugona.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Hugona.
Zaproszenia na urodziny Hugona są gotowe.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Hugona.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hugona.

Celownik (komu? czemu?): Hugonowi

Hugonowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Hugonowi.
Daję Hugonowi, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Hugonowi i usiadłem w fotelu.
Hugonowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Hugona

Spojrzał na Hugona z zaciekawieniem.
Patrzę na Hugona i nic nie rozumiem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Hugona.
Kacper patrzył na Hugona ze zdumieniem.
Nieśmiało gładzi Hugona po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Hugonem

Siedzieliśmy z Hugonem na kanapie.
Kasia z Hugonem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
A sytuacja z Hugonem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dorota spotkała się z Hugonem.
Ja z Hugonem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Hugonie

Kiedyś chciałam napisać wiersz o Hugonie.
Przynajmniej tak myślał tata o Hugonie.
A przecież nikt inaczej o Hugonie nie pisał.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Hugonie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Hugonie.

Wołacz (hej!): Hugonie

Hugonie! Wróć do mnie!
Dziękuję Hugonie za rozmowę!
Dobry wieczór Hugonie!
Witaj Hugonie!
Hej Hugonie!